- polio
- [st1]1 [-] pŏlĭo, īre, īvi, ītum : - tr. - [abcl][b]a - rendre uni, aplanir, égaliser. - [abcl]b - polir, rendre lisse, donner du brillant, donner du lustre. - [abcl]c - polir, limer, châtier, orner, perfectionner (un ouvrage d'esprit). - [abcl]d - fouler, lustrer (une étoffe). - [abcl]e - crépir, couvrir d'un enduit (un mur). - [abcl]f - cultiver avec soin (une terre).[/b]
[st1]2 [-] pŏlĭo, ōnis, m. : - [abcl][b]a - Dig. polisseur, brunisseur. - [abcl]b - Gloss. dissipateur.[/b]
* * *[st1]1 [-] pŏlĭo, īre, īvi, ītum : - tr. - [abcl][b]a - rendre uni, aplanir, égaliser. - [abcl]b - polir, rendre lisse, donner du brillant, donner du lustre. - [abcl]c - polir, limer, châtier, orner, perfectionner (un ouvrage d'esprit). - [abcl]d - fouler, lustrer (une étoffe). - [abcl]e - crépir, couvrir d'un enduit (un mur). - [abcl]f - cultiver avec soin (une terre).[/b] [st1]2 [-] pŏlĭo, ōnis, m. : - [abcl][b]a - Dig. polisseur, brunisseur. - [abcl]b - Gloss. dissipateur.[/b]* * *I.Polio, polis, poliui, politum, pen. prod. polire. Virgil. Polir, Fourbir, Brunir.II.Polio, polionis, m. g. Firmicus. Polisseur.
Dictionarium latinogallicum. 1552.